ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ - ΣΗΜΑ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΓΟΥΣΕΤΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΠΙΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΑΣ ΤΑΜΕΙΩΝ

Προς τους κ.κ.:
1. Γιάννη Αδαμόπουλο, Πρόεδρο της Ολομέλειας των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων του Κράτους και του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών.
2. Τα μέλη του Δ.Σ. του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών.
3. Τους Προέδρους των Δικηγορικών Συλλόγων του Κράτους.
4. Τον Αργύριο Ζαφειρόπουλο, Πρόεδρο του Ε.Τ.Α.Α., οδός Μάρνης αριθμός 22
5. Τον Χαράλαμπο Αθανασίου, Πρόεδρο της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων .
6. Τον Κων/νο Βλαχάκη, Πρόεδρο του Συμβολαιογραφικού Συλλόγου Αθηνών,
7. Τον Διονύσιο Κριάρη, Πρόεδρο της Ομοσπονδίας Δικαστικών Επιμελητών.
8. Τον Χρήστο Λυμπερόπουλο, Πρόεδρο της Ομοσπονδίας Δικαστικών Υπαλλήλων.
9. Τον Χρήστο Χριστόπουλο, Πρόεδρο του Συλλόγου Υποθηκοφυλάκων
10. Τον Δημήτριο Παξινό, Αντιπρόεδρο του Ε.Τ.Α.Α. ,Πρόεδρο της
Διοικούσας Επιτροπής Νομικών του Ε.Τ.Α.Α.
11. Τον Δημήτριο Κωστάκη, προεδρεύοντα της Διοικούσας Επιτροπής Νομικών του Ε.Τ.Α.Α.
12. Τον Ιωάννη Γαβρίλη, Αντιπρόεδρο του Ε.Τ.Α.Α. Πρόεδρο της
Διοικούσας Επιτροπής τεχνικών του Ε.Τ.Α.Α.
13. Τον Μάριο Θεμιστοκλέους, Πρόεδρο της Διοικούσας Επιτροπής Υγειονομικών του Ε.Τ.Α.Α.

------------------------------------------

Θεωρώ υποχρέωση μου να απευθυνθώ σε όλους εσάς, διότι διακατέχομαι από μεγάλη αγωνία, σχετικά με την τύχη των ασφαλιστικών μας Οργανισμών και την δυνατότητα τους να παρέχουν στο όχι πολύ μακρινό μέλλον έστω και ανεκτές παροχές σύνταξης, υγείας και πρόνοιας.
Όπως είναι στους περισσότερους από εσάς γνωστό, υπήρξα μέλος του Δ.Σ. του τέως Ταμείου Νομικών, συνεχώς και ανελλιπώς από τον Μάρτιο του 1987 έως και τον Σεπτέμβριο του 2008, εκπροσωπώντας τον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών, σε αναπλήρωση του εκάστοτε Προέδρου του.
Από τον Οκτώβριο του 2008 μέχρι τα μέσα περίπου του 2010 αναπλήρωσα επί μονίμου βάσεως τον κ. Δημήτριο Παξινό στην άσκηση των καθηκόντων του, ως Αντιπροέδρου του Ε.Τ.Α.Α. και Προέδρου της Διοικούσας Επιτροπής Νομικών του Ε.Τ.Α.Α. Εκτός τούτων επί δεκαετίες ασχολούμαι και ως Δικηγόρος με ασφαλιστικά θέματα.
Όπως είναι φυσικό, έχω αποκομίσει ένα σημαντικό απόθεμα γνώσεων και εμπειρίας, σχετικά με τα ασφαλιστικά μας Ταμεία, που μου επιτρέπει να διατυπώσω κάποιες σκέψεις σχετικά με την κατάσταση στην οποία βρίσκονται, τους κινδύνους που τα απειλούν και τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν, για να αποτραπούν δυσάρεστες για τους ασφαλισμένους και συνταξιούχους καταστάσεις στο μέλλον.
Κατά το χρονικό διάστημα από 2004 έως 2007, με πολλές και επίμονες προσπάθειες, είχε γίνει μπορετό να ληφθούν ορισμένα μέτρα, που από τη μια μεριά ανακούφισαν τη θέση των συνταξιούχων, αλλά και ενίσχυσαν την οικονομική βιωσιμότητα του Ταμείου Νομικών.
Έτσι, αποδόθηκε στο Τ.Ν. ποσό 383.000.000 ευρώ, έστω και με την μορφή ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου λήξης του 2016, ποσό που είχε εισπραχθεί από το Κράτος από τον πόρο του Τ.Ν. που προέρχεται από το Φόρο Μεταβίβασης Ακινήτων, κατά τη δεκαετία του 1990 και είχε αυθαίρετα παρακρατηθεί και δεν είχε αποδοθεί στα πλαίσια της «δημιουργικής λογιστικής», που απέβλεπε στην εξασφάλιση, έστω και εικονικών προϋποθέσεων, για την ένταξη της χώρας στην Ο.Ν.Ε., αυξήθηκε η επικουρική σύνταξη των Δικηγόρων κατά 70%, επίτευγμα εκπληκτικό για την εποχή του συντελέστηκε, καθιερώθηκε νομοθετικά νέο σύστημα απόδοσης στο Τ.Ν. του πόρου του που προέρχεται από τις συμβολαιογραφικά καταρτιζόμενες συμβάσεις, που επέτρεψε την διάσωση σημαντικότατων ποσών από τα έσοδα του ταμείου, από την οριστική απώλεια, καθιερώθηκε πόρος υπέρ του Τ.Ν. από τον εισπραττόμενο Φ.Π.Α. κατά τις μεταβιβάσεις των νέων οικοδόμων και τέλος είχε χορηγηθεί κατά το διάστημα αυτό μια έκτακτη σύνταξη κάθε χρόνο στους συνταξιούχους του Ταμείου Νομικών. Ως εδώ τα πράγματα ήταν υποφερτά για τα ασφαλιστικά μας Ταμεία.
Όμως η καταιγίδα της πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης, που μαστίζει τη χώρα μας, η οποία είναι πτυχή και επακόλουθο σε πολύ μεγάλο βαθμό της σοβαρής παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, δεν ήταν δυνατό παρά να έχει τις επιπτώσεις της στα ασφαλιστικά Ταμεία των Δικηγόρων.
Έτσι τα σύννεφα που σιγά - σιγά σωρεύονται και απειλούν σοβαρά την ομαλή λειτουργία τους και σε βάθος χρόνου την ίδια την υπόσταση τους, ολοένα πυκνώνουν. Το να αγνοήσει κανείς αυτή την κατάσταση, ισοδυναμεί με έγκλημα, διότι παρεμποδίζει την οργάνωση της απαιτούμενης αντίστασης και τη λήψη μέτρων, για να είναι οι επιπτώσεις στους ασφαλισμένους και συνταξιούχους, όσο γίνεται πιο περιορισμένες.
Με αυτή τη συλλογιστική, επιθυμώ να επισημάνω προς όλους τους συναδέλφους και πρώτα από όλα στην συνδικαλιστική τους ηγεσία, τα σοβαρά προβλήματα που αφορούν τους ασφαλιστικούς μας οργανισμούς και όχι από καμιά διάθεση να προκαλέσω ανησυχία και στεναχώρια στους ενεργούς, αλλά και στους απόμαχους συναδέλφους.
Όπως λέχθηκε πάρα πάνω, ο Τομέας Ασφάλισης Νομικών του Ε.Τ.Α.Α. στεκόταν πριν από την κρίση σχετικά καλά στα πόδια του και υπήρχε προοπτική, αν δεν είχαμε απώλεια των νομοθετημένων πόρων του, να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του απέναντι στους συνταξιούχους τουλάχιστο στο απλά ανεκτό και καθόλου αξιοζήλευτο επίπεδο που είχε κατακτηθεί.
Με τις διατάξεις όμως του νέου ασφαλιστικού νόμου (3863/2010), δημιουργήθηκαν, εκτός των άλλων δυσμενών συνεπειών για ασφαλισμένους συνταξιούχους και οι προϋποθέσεις για την υπόσκαψη της οικονομικής υπόστασης του Τομέα Νομικών, που φτάνει ως τα όρια απειλής της ίδιας της ύπαρξης του, ενώ παράλληλα άνοιξε διάπλατα η πόρτα για την εξάλειψη των κατακτήσεων που είχαμε στις επικουρικές μας συντάξεις κατά τα τελευταία χρόνια, αφού οι διατάξεις του Ν. 3863/2010 προβλέπουν τη δραστική μείωση της επικουρικής σύνταξης στο άμεσο μέλλον.
Όπως είναι γνωστό, με τις διατάξεις του νέου ασφαλιστικού νόμου από 1-1-2015 και μετά καθιερώνονται δυο είδη σύνταξης: η βασική και αναλογική. Προϊόντος του χρόνου η βασική σύνταξη θα αυξάνεται και η αναλογική θα συρρικνώνεται και θα είναι σημαντικά μικρότερη σε σχέση με την πρώτη.
Με τη διάταξη του άρθρου 37 του Ν. 3863/2010 ορίστηκε ότι: «από 1-1-2015 και εφεξής το κράτος αναλαμβάνει την χρηματοδότηση της βασικής σύνταξης όλων των φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης αρμοδιότητας του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και του Ν.Α.Τ., πλην του Ε.Τ.Α.Α. και Ε.Τ.Α.Π. Μ.Μ.Ε. και του Συστήματος Ασφάλισης Προσωπικού της Τράπεζας της Ελλάδας».
Δηλαδή, ενώ για όλους τους ασφαλιστικούς Οργανισμούς τη βασική σύνταξη θα την καταβάλλει το κράτος από τον κρατικό προϋπολογισμό, κατ’ εξαίρεση για το Ενιαίο Ταμείο Ανεξάρτητα Απασχολούμενων (Ε.Τ.Α.Α.) και το Ενιαίο Ταμείο Προσωπικού Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης (Ε.Τ.Α.Π. Μ.Μ.Ε.)• Το Κράτος δεν αναλαμβάνει την υποχρέωση καταβολής της βασικής σύνταξης, αλλά την υποχρέωση αυτή αναλαμβάνουν αυτοί οι ασφαλιστικοί οργανισμοί.
Είναι αναμφισβήτητο ότι η ρύθμιση αυτή αποτελεί ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια του Ε.Τ.Α.Α. η οποία με μαθηματική ακρίβεια κάποια στιγμή θα εκραγεί και θα μεταβάλει τον ασφαλιστικό μας οργανισμό σε συντρίμμια. Η εξήγηση που δόθηκε ήταν ότι αυτό έγινε, σαν αντάλλαγμα για τη διατήρηση της αυτοτέλειας αυτών των ασφαλιστικών οργανισμών και τη μη συγχώνευση τους με άλλους ομοειδείς, όπως απαιτούσε η Τροϊκα με βάση τις δεσμεύσεις του μνημονίου κατά τις οποίες οι ασφαλιστικοί οργανισμοί θα περιοριστούν σε τρεις, η οποία και υπέδειξε τη ρύθμιση αυτή προκειμένου να αποδεχθεί (προσωρινά καθ´ όλες τις ενδείξεις) την διατήρηση της αυτοτέλειας.
Τέτοια αυτοτέλεια όμως καλύτερα ήταν να μας λείπει και χίλιες φορές προτιμότερο θα ήταν να θυσιαστεί αυτή η αυτοτέλεια, η οποία άλλωστε δεν έχει πια καμιά ουσιαστική σημασία, ώστε να μην υπάρξει αυτή η τόσο επικίνδυνη εξαίρεση και το κράτος να αναλάβει τη χρηματοδότηση τη βασικής σύνταξης του Ε.Τ.Α.Α., όπως συμβαίνει με όλους τους άλλους ασφαλιστικούς οργανισμούς.
Για το λόγο αυτό νομίζω ότι αμετακίνητος στόχος των δικηγόρων (αλλά και των άλλων ασφαλισμένων του Ε.Τ.Α.Α.) πρέπει να είναι από δω και στο εξής άρση αυτής της εξαίρεσης, ώστε και για το Ε.Τ.Α.Α. να αναλάβει το κράτος τη χρηματοδότηση τη βασικής σύνταξης.
Το ότι ο Τ.Α.Ν. του Ε.Τ.Α.Α. αν εξακολουθήσει να ισχύει η ρύθμιση αυτή θα τιναχθεί κυριολεκτικά στον αέρα με αποτέλεσμα οι συντάξεις να κατρακυλήσουν σε αξιοθρήνητα επίπεδα είναι κάτι πάρα πάνω από βέβαιο.
Διότι υπάρχουν και άλλοι παράγοντες οι οποίοι υπονομεύουν την οικονομική υπόσταση του και απειλούν με δραματική συρρίκνωση έστω και το πενιχρό σημερινό επίπεδο των παροχών του.
Η οικονομική υπόσταση του Τ.Α.Ν. του Ε.Τ.Α.Α. θα υποσκαφτεί ακόμη περισσότερο με τα νέα μέτρα που θα εφαρμοσθούν σε εκτέλεση των αποφάσεων της 21/7/2011 και της 26/10/2011 για το «κούρεμα» των Ελληνικών ομολόγων.
Το «κούρεμα» των Ελληνικών ομολόγων που αποφασίστηκε στις 26/10/2011 αποτελεί την χαριστική βολή στα ήδη βαρύτατα τραυματισμένα από τις κυβερνητικές πολιτικές των τελευταίων δεκαετιών, ασφαλιστικά ταμεία.
Για τα ασφαλιστικά ταμεία των Δικηγόρων το πλήγμα είναι ακόμη πιο θανατηφόρο για τους λόγους που θα εξηγήσω πάρα κάτω.
Με την πάρα πάνω απόφαση των ηγετών της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι ιδιώτες που κατέχουν Ελληνικά ομόλογα καλούνται «εθελοντικά» (στην πραγματικότητα όμως «πειθαναγκάζονται») να υποσπούν μείωση της αξίας των ομολόγων που έχουν στα χέρια τους κατά 50% (αντί των 21% που πρόβλεπε η απόφαση τις 21/7/2011). Ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου κατέχουν ιδιώτες (σχετικά λίγα), Τράπεζες και Ασφαλιστικά Ταμεία. Το σύνολο των ασφαλιστικών οργανισμών της Ελλάδας υπολογίζεται ότι κατέχουν ομόλογα αξίας 24 δις ευρώ και επομένως καλούνται θα υποστούν ζημιά 12 δις ευρώ.
Το Ενιαίο Ταμείο Ανεξάρτητα απασχολούμενων (Ε.Τ.Α.Α.) έχει στα χέρια του αναλογικά τα περισσότερα ομόλογα, δηλαδή 5.362.037.900,11 ευρώ), ενώ το Ι.Κ.Α. που είναι συγκριτικά πολύ μεγαλύτερος ασφαλιστικός οργανισμός κατέχει ομόλογα 2.200.000.000 ευρώ). Οι Τομείς Νομικών του Ε.Τ.Α.Α. (Δικηγόροι, Συμβολαιογράφοι, Δικ. Επιμελητές) κατέχουν ομόλογα άνω των 1.800.000.000 ευρώ. Και ειδικότερα ο Τομέας Ασφάλισης Νομικών, ο Τομέας Επικουρικής Ασφάλισης Δικηγόρων και ο Τομέας Υγείας και Πρόνοιας Αθηνών Δικηγόρων 1.440.000.000 ευρώ. Όταν λέμε όμως «κατέχουν» ομόλογα εννοούμε ότι συμπεριλαμβάνονται και τα ομόλογα των αμοιβαίων ομολογιακών κεφαλαίων που κατέχουν (ο Τ.Α.Ν. περίπου 23.000.000 ευρώ), καθώς και τα ομόλογα στα οποία η Τράπεζα της Ελλάδας έχει επενδύσει τα χρήματα του ταμείου, που είναι υποχρεωτικά κατατεθειμένα σ´ αυτήν, αποτελούν το λεγόμενο «κοινό κεφάλαιο» και είναι 780.000.000 ευρώ για το Τ.Α.Ν., 234.000.000 για τον Τ.Ε.Α.Δ. και 71.000.000.000 Τομέα Υγείας και Πρόνοιας Δικηγόρων Αθηνών.
Πρέπει να επισημανθεί ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ομολόγων που κατέχει ο Τ.Α.Ν. και τα άλλα Ταμεία αρμοδιότητας της Διοικούσας Επιτροπής του Ε.Τ.Α.Α. δεν είναι ομόλογα που αποκτήθηκαν με αποφάσεις των Διοικητικών τους Συμβουλίων, αλλά τους τα φόρτωσε υποχρεωτικά η πολιτεία. Π.χ. στον Τ.Α.Ν. ομόλογα 345.600.000 ευρώ προέρχονται από οφειλές του κράτους προς το Ταμείο Νομικών από την δεκαετία του 1990 που αυθαίρετα είχε παρακρατήσει και αναγκάσθηκε να τα αποδώσει το 2004 με την μορφή ομολόγων λήξεως 2016 και τα ομόλογα που έχει αγοράσει η τράπεζα της Ελλάδας με χρήματα του κοινού λογαριασμού των ασφαλιστικών ταμείων χωρίς την έγκριση ούτε καν την γνώμη των Διοικήσεων των ασφαλιστικών οργανισμών. Το τελευταίο αυτό ζήτημα πρέπει να μας ανησυχήσει ιδιαίτερα. Διότι τα χρηματικά αποθεματικά των ταμείων μας, που είναι υποχρεωτικά κατατεθειμένα στη Τράπεζα της Ελλάδας και είναι ενταγμένα στο λεγόμενο «κοινό κεφάλαιο» τα διαχειρίζεται η Τράπεζα της Ελλάδας κατά την ανέλεγκτη κρίση της, χωρίς να υπάρχει καμιά ουσιαστική ενημέρωση των Διοικήσεων των Ασφαλιστικών Οργανισμών. Η μοναδική υποχρέωση της Τράπεζας είναι να αποδίδει την πρόσοδο της διαχείρισης που σήμερα είναι περίπου 3,5% το χρόνο, δηλαδή κάτω από τον επίσημο πληθωρισμό, με αποτέλεσμα ακόμη σήμερα τα χρήματα των ασφαλισμένων να υφίστανται απομείωση, αντί για αύξηση. Γι´ αυτό είναι εύλογη η αξίωση για αναλυτική ενημέρωση μας σχετικά με το πώς αξιοποιούνται τα χρήματα των ασφαλισμένων μας που είναι υποχρεωτικά κατατεθημένα στην Τράπεζα της Ελλάδας.
Έτσι από τα ομόλογα που κατέχει ο Τ.Α.Ν., λιγότερα από 30.000.000 έχουν αγοραστεί με αποφάσεις του Δ.Σ. (που κι αυτές ως επί τον πλείστον ήταν υπαγορευμένες), ενώ τα υπόλοιπα έχουν φορτωθεί παρά τη θέληση των διοικήσεων του ασφαλιστικού μας οργανισμού (για τους ασφαλισμένους δεν γίνεται λόγος).
Τώρα οι ασφαλιστικοί μας οργανισμοί καλούνται να θυσιάσουν στο βωμό της αναδιάρθρωσης του χρέους τα τεράστια αυτά ποσά που προορίζονται για τις συντάξεις και την περίθαλψη των ασφαλισμένων και συνταξιούχων. Η κυβέρνηση προσπαθώντας να καθησυχάσει την δικαιολογημένη ανησυχία των ασφαλισμένων και συνταξιούχων έχει αποδυθεί σε μια κολοσσιαία εκστρατεία ψεύδους και απατηλών υποσχέσεων.
Από τη μια μεριά ισχυρίζεται ότι δε κινδυνεύουν οι συντάξεις και η περίθαλψη των ασφαλισμένων και από την άλλη μοιράζει υποσχέσεις ότι σε αντιστάθμιση των απωλειών, θα μεταβιβάσει στα ταμεία περιουσιακά στοιχεία του Δημοσίου. Αλλά είναι περισσότερο από βέβαιο ότι και οι συντάξεις θα κινδυνεύσουν, αν όχι σήμερα, σε συντομότατο χρονικό διάστημα και η περίθαλψη θα «κουτσουρευτεί» ακόμη περισσότερο και θα καταστεί εντελώς συμβολική, αφού οι Τομείς υγείας του Ασφαλιστικού μας Ταμείου, είναι ήδη ελλειμματικοί και «ζουν» από τα αποθεματικά τους- Π.χ. στον Τομέα Υγείας και Πρόνοιας Δικηγόρων Αθηνών, ορισμένοι κωδικοί του προϋπολογισμού του 2011 έχουν ήδη «στερέψει» από τον Αύγουστο και έγινε αναμόρφωση του προϋπολογισμού σε βάρος των αποθεματικών του, τα οποία είναι μικρά και πολύ σύντομα θα εξαντληθούν. Με το «κούρεμα» θα εξαντληθούν άμεσα. Τι μας περιμένει λοιπόν; Μα τι άλλο: γενναία αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών και μια περίθαλψη εντελώς συμβολικού χαρακτήρα. Το ίδιο θα γίνει και με τις συντάξεις.
Σύντομα θα προκύψει ένα νέο ασφαλιστικό με περιορισμό του ποσού των συντάξεων, ακόμη μεγαλύτερη αύξηση των ορίων ηλικίας και μεγάλη αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών. Γιατί δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι τα ασφαλιστικά ταμεία των δικηγόρων – όπως και όλα τα άλλα άλλωστε – είναι ήδη βαρύτατα τραυματισμένα από τις πολιτικές όλων των κυβερνήσεων της τελευταίας 60ετίας. Τα ταμεία μας, όπως ως όλα τα άλλα, έχουν υποστεί τις συνέπειες της άγριας και διαχρονικής καταλήστευσης των αποθεματικών τους.
Μελέτες που έχουν γίνει έδειξαν ότι αν δεν είχε συντελεστεί η καταλήστευση αυτή, σήμερα το σύνολο των ασφαλιστικών οργανισμών θα είχε 30 τρισ. ευρώ χρηματικά διαθέσιμα και δεν θα είχε κανένα οικονομικό πρόβλημα.
Το Ε.Τ.Α.Α. εξ´ άλλου έχει υποστεί και ένα άλλο καίριο πλήγμα, για το οποίο γίνεται λόγος πάρα πάνω δηλαδή το φόρτωμα του με την καταβολή της βασικής σύνταξης που θεσπίστηκε με τις διατάξεις του άρθρου 37 του Ν. 3863/2010.
Και από μόνο του το μέτρο αυτό είναι δυνατό προοπτικά να προκαλέσει το «θάνατο» του ασφαλιστικού μας οργανισμού, χωρίς να συντρέχουν όλα τα άλλα. Και όμως πέρασε απαρατήρητο, χωρίς να προκαλέσει την αντίδραση ούτε των Δικηγορικών Συλλόγων, ούτε των συνδικαλιστικών παρατάξεων.
Αλλά τα τραύματα του Δικηγορικών Ασφαλιστικών Οργανισμών δεν έχουν τελειωμό. Η κατρακύλα του χρηματιστηρίου έχει επιφέρει στο Τ.Α.Ν. μόνο το τελευταίο τρίμηνο απώλειες άνω των 50.000.000 ευρώ. Ενδεικτικά αναφέρω ότι η αξία των μετοχών της Εθνικής Τράπεζας που κατέχει ο Τ.Α.Ν. και ο Τ.Ε.Α.Δ. ήταν 69.732.082,20 ευρώ, στη 29/7/2011 ήταν 54.517.809,72 ευρώ στις 31/8/2011 ήταν 35.615. 228,76 ευρώ στις 30/9/2011 ήταν 31.696.401.00 ευρώ και τώρα είναι σημαντικά μικρότερη (δεν διαθέτω νεότερα στοιχεία). Η απραξία στην αγορά ακινήτων έχει επιφέρει σημαντικότατη μείωση στα έσοδα Τομέα, αφού συρρικνώνεται ο πόρος του που προέρχεται από το Φ.Μ.Α. και Φ.Π.Α. και από τις συμβολαιογραφικά καταρτιζόμενες συμβάσεις, που είναι οι πνεύμονες από τους οποίους αναπνέει και αν εκλείψουν θα επέλθει ακαριαία ο θάνατος του.
Εξ´ άλλου η κάμψη στην επαγγελματική δραστηριότητα των ασφαλισμένων έχει οδηγήσει πολλούς – περισσότερους από άλλοτε – να μην παραδίδουν τα ασφαλιστικά τους βιβλιάρια με αποτέλεσμα και εδώ μείωση των εσόδων.
Τέλος πρέπει να σημειωθεί ότι τεράστια ποσά χάνει ο Τ.Α.Ν. από την αδυναμία του – ένεκα του έλλειψης του απαιτούμενου προσωπικού – να εισπράξει τα έσοδα του που προέρχονται από πόρους που εισπράττονταν μέσω των συμβολαιογράφων κατά την κατάρτιση των συμβολαίων και πολλοί από αυτούς δεν έχουν αποδώσει στο ταμείο.
Σε αυτούς τους ημιθανείς ασφαλιστικούς οργανισμούς έρχεται τώρα και το χτύπημα του «κουρέματος» των ομολόγων για να τους αποτελειώσει κυριολεκτικά. Αποτελεί την χαριστική βολή.
Κανένας εφησυχασμός επομένως δεν επιτρέπεται. Αν δεν αντισταθούν οι ασφαλισμένοι και συνταξιούχοι, τους περιμένουν μαύρες μέρες με δραστική περικοπή των συντάξεων και των εφ´ άπαξ, παράταση του ορίου ηλικίας και αβάσταχτη αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών, ενώ η περίθαλψη τους θα είναι κυριολεκτικά για....κλάματα. Οι εξαγγελίες για κάλυψη των απωλειών από την κυβέρνηση είναι.... φούμαρα.
Το κράτος ήδη οφείλει στο Ε.Τ.Α.Α. εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ από την συμμετοχή του στην τριμερή ασφάλιση των νέων (από 1993) ασφαλισμένων και χρόνια τώρα δεν τα αποδίδει παρ´ όλο που έχει νομική υποχρέωση. Τι αξία λοιπόν έχουν οι υποσχέσεις για κάλυψη των απωλειών από τον προϋπολογισμό;
Όσο για το πυροτέχνημα για τάχα μεταβίβαση περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου στα Ταμεία για να καλύψουν τις απώλειες από το «κούρεμα» δεν έχουν την παραμικρή αξία. Γιατί ακόμη και γίνει, μπελά θα προσθέσει στα ασφαλιστικά ταμεία και όχι ωφέλεια.
Εδώ η περιουσία που ήδη κατέχουν τα ταμεία παραμένει αναξιοποίητη και απαξιώνεται και απομειώνεται καθημερινά, ώστε στην καλύτερη περίπτωση τα έσοδα των ταμείων από την ακίνητη περιουσία τους να αποτελεί το 2% των συνολικών τους εσόδων, ενώ υπάρχουν και περιπτώσεις, που η διαχείριση των ακινήτων έχει αρνητικά αποτελέσματα. Τέτοια δώρα λοιπόν καλύτερα να λείπουν.
Οι ασφαλισμένοι του Ε.Τ.Α.Α. πρέπει σε συνεργασία με όλους τους ασφαλισμένους μισθωτούς και αυτοτελώς απασχολούμενους να ξεκινήσουν ένα σθεναρό και παρατεταμένο αγώνα για την σωτηρία των ταμείων τους και την αποτροπή της εξαφάνισης και των ιχνών που έχουν απομείνει από τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά τους δικαιώματα.
Άξονες αυτού αγώνα πρέπει να είναι:
1. Άμεση κατάργηση της διάταξης που προβλέπει καταβολή της βασικής σύνταξης από το Ε.Τ.Α.Α. κατ’ εξαίρεση με ότι συμβαίνει για τα άλλα ταμεία.
2. Άμεση χρηματική αναπλήρωση όλων των ποσών που θα απωλεσθούν από το κούρεμα των ομολόγων.
3. Σταδιακή έστω αποκατάσταση των ζημιών που έχουν υποστεί τα ταμεία από την πολύχρονη καταλήστευση των αποθεματικών τους.
4. Καμιά περικοπή συντάξεων κυρίως δε της επικουρικής σύνταξης και εφ´ άπαξ, καμιά πάρα πέρα αύξηση των ορίων ηλικίας για συνταξιοδότηση και καμιά αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών και
5. Καμιά υποβάθμιση της παρεχόμενης ιατροφαρμακευτικής και νοσοκομειακής περίθαλψης που έτσι κι αλλιώς είναι υποβαθμισμένη.
Το ζήτημα είναι πολύ σοβαρό και επείγον και η κινητοποίηση πρέπει να αρχίσει αμέσως. Αρκετά έχει υποβαθμιστεί η σοβαρότητα του ζητήματος αυτού, τόσο από την ηγεσία των Δικηγορικών Συλλόγων, όσο και από τις συνδικαλιστικές παρατάξεις. Οι πάρα πάνω σκέψεις αφορούν κυρίως τους Τομείς των Δικηγόρων και άλλων Νομικών. Θεώρησα σκόπιμο όμως να τις κάνω γνωστές και στους εκπροσώπους των άλλων κλάδων του Ε.Τ.Α.Α. (τεχνικό, υγειονομικό), διότι πιστεύω ότι ανάλογα είναι τα προβλήματα και στους τομείς αυτούς και απαιτείται κοινή αντιμετώπιση και δράση.

Αθήνα, 10/11/2011
Γιάννης Γουσέτης